بررسی کیفیت زندگی و رابطه آن با تیپ‌های شبانه‌روزی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (M.S) انجمن M.S شهر ارومیه

پیش‌زمینه و هدف: بیماری (ام.اس)، از شایع‌ترین و مهم‌ترین اختلالات عصب‌شناختی است و با توجه به اینکه کیفیت زندگی به‌عنوان احساس ذهنی، پدیده‌ای روان‌شناختی می‌باشد، ممکن است با ویژگی‌های شخصیتی، مانند ترجیحات روزانه و ریتم‌های شبانه‌روزی به‌عنوان یکی از عوامل دخیل در کیفیت زندگی بیماران ایفای نقش نمایند. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی کیفیت زندگی و رابطه آن با تیپ‌های شبانه‌روزی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (M.S) انجمن M.S شهر ارومیه انجام گردید. مواد و روش کار: پژوهش حاضر، از منظر شیوه گردآوری داده‌ها، جزء مطالعات توصیفی و ازلحاظ روش پژوهشی، بر مبنای مفروضات همبستگی و غیر مداخله‌ای می‌باشد. جهت بررسی نرمال بودن داده‌ها، از آزمون کولموگروف – اسمیرینوف استفاده گردید که این آزمون، نرمال بودن داده‌ها را مورد تأیید قرار داد. نمونه نهایی موردبررسی در این پژوهش 214 نفر (92 نفر مرد و 122 نفر زن) بوده که به‌صورت روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و برای جمع‌آوری داده‌های مربوطه، از پرسشنامه‌های: الف) مقیاس فرم کوتاه (پرسشنامه) کیفیت زندگی (WHOQOL- BREF). ب) پرسشنامه استاندارد تیپ‌های شبانه‌روزی هورن – آستبرگ. استفاده شده است. همچنین برای تجزیه‌و‌تحلیل و تفسیر دادها، از ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حکایت از آن داشت که فقط بین کیفیت زندگی و تیپ شبانه‌روزی میانی، رابطه معنی‌دار وجود دارد و رابطه بین کیفیت زندگی با بقیه تیپ‌های شبانه‌روزی، غیر معنی‌دار می‌باشد. همچنین در بررسی قدرت پیش‌بینی پذیری، نتایج حاکی از آن بود که تیپ‌های شبانه‌روزی میانی با میزان 5.9 درصد توانایی قابلیت پیش‌بینی متغیر کیفیت زندگی را دارا می‌باشند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که بین کیفیت زندگی و تیپ‌های شبانه‌روزی (به‌جز تیپ شبانه‌روزی میانی) در بیماران (ام.اس) رابطه معنی‌دار وجود ندارد.